Νέα Υόρκη.- Από την εποχή του μεγάλου θεατρικού συγγραφέα της αρχαιότητας Αριστοφάνη μέχρι σήμερα, το μεγαλείο των μεγάλων κωμικών ήταν να διακωμωδήσουν τραγικές κατά τα άλλα καταστάσεις, διδάσκοντας το κοινό. Ο Νομπελίστας Ιταλός συγγραφέας Ντάριο Φο είναι ένας από αυτούς και η κωμωδία του «Δεν Πληρώνω, δεν πληρώνω», που παίζεται από το θεατρικό όμιλο Eclipses στο Πολιτιστικό Κέντρο της Αρχιεπισκοπής στην Αστόρια, σε σκηνοθεσία της Ιωάννας Κατσαρού και του Χρήστου Αλεξανδρίδη, όχι απλά είναι το ίδιο επίκαιρη όσο ήταν το 1974 που γράφηκε, αλλά και θα σας κάνει να σκάσετε στα γέλια.

Στην Ιταλία του 1974, η ακρίβεια εξ αιτίας του υψηλού πληθωρισμού από την πετρελαϊκή κρίση και η ανεργία που έπληττε τις επιχειρήσεις οδηγούσαν σε απελπιστική κατάσταση τις εργατικές οικογένειες. Μέχρι που κάποιες γυναίκες, ως νέες Λυσιστράτες με πράξεις κοινωνικής διαμαρτυρίας και απείθειας αρνούνται να πληρώνουν τις αυξημένες τιμές των προϊόντων και ζητούν να αγοράζουν σύμφωνα με τις παλιές τιμές. Η επέμβαση της αστυνομία προκαλεί χάος, με τις γυναίκες να αρνούνται εντελώς να πληρώσουν και αρπάζουν πακέτα με τρόφιμα, κονσέρβες κι ό,τι άλλο βρίσκουν. Άλλες πάλι φτάνουν σε σημείο να τα κρύβουν κάτω από το φόρεμά τους παριστάνοντας τις έγκυες.

Αρχίζει ένας κύκλος απίθανων παρεξηγήσεων και ιλαροτραγικών επεισοδίων και στο τέλος η όλη κατάσταση προβληματίζει και τους άνδρες, που καταλαβαίνουν ότι δεν μπορούν να συνεχίσουν να υπομένουν αδιαμαρτύρητα την κατάσταση.

Παρότι το έργο γράφηκε για την Ιταλία του 1974, καλύπτει πλήρως τις συνθήκες της σημερινής Ελλάδας της οικονομικής κρίσης. Μάλιστα οι δύο σκηνοθέτες φρόντισαν να παρεμβάλουν κάποιες ατάκες για την «τρόικα» οι οποίες το επικαιροποιούν πλήρως στην ελληνική πραγματικότητα.

Η συνεργασία της Ιωάννας Κατσαρού και του Χρήστου Αλεξανδρίδη, δύο ταλαντούχων σκηνοθετών και οι πολύ καλές επιλογές τους στο καστ, έφερε πολύ θετικά αποτελέσματα. Το γέλιο ρέει ασταμάτητα σ’ όλη την παράσταση και συστήνεται στους … καρδιακούς να πάρουν τα χάπια τους.

Στους ρόλους των δύο γυναικών, της Αντωνίας και της Μαργαρίτας, η Αλεξάνδρα Σκένδρου και η Έλενα Παλούμπη αντίστοιχα. Θα σταθώ περισσότερο στη δουλειά της Αλεξάνδρας Σκένδρου, εξαίρετη σοπράνο και επαγγελματίας μουσικός, αλλά με λιγότερη εμπειρία στο θεατρικό σανίδι, παρά τις θεατρικές της σπουδές στην Ελλάδα και την οικογενειακή της θεατρική παράδοση. Νομίζω ήταν ο μεγαλύτερος ρόλος της καριέρας της, μεγάλος και δύσκολος ρόλος αφού έπρεπε συνεχώς να εκφράζει συναισθήματα αγωνίας κι αγανάκτησης με τρόπο που να βγάζει γέλιο. Τα κατάφερε πολύ καλά και πέραν του ταλέντου της, έχοντας παρακολουθήσει πρόβα του έργου, θα πρέπει να πιστώσουμε και τους σκηνοθέτες.

Η Ελενα Παλούμπη ήταν και πάλι τρομερή/απίστευτη σε υπερθετικό βαθμό. Η εκφραστικότητά της σε ρόλους τσαχπίνας/αφελούς είναι τόσο φυσική που γελάς μόνο που τη βλέπεις. Πόσο μάλλον με τη χαρακτηριστική αστεία φωνή της. Ένα άριστα δέκα.

Στους ρόλους των συζύγων της Μαργαρίτας και της Αντωνίας, ο Διόδωρος Παγούδης κι ο Αλέξανδρος Αμμοχωστιανός, αντίστοιχα. Εμπειροι, ταλαντούχοι και καλά διαβασμένοι, αρίστευσαν. Να σταθώ στο ρόλο του Διόδωρου, που ο Ντάριο Φο θέλει αριστερό συνδικαλιστή του τότε ΚΚ Ιταλίας, ενός κόμματος που προωθούσε τον ιστορικό συμβιβασμό αριστεράς – δεξιάς. Αρα, ο ιταλός συγγραφέας έπρεπε να δείξει πως ένας συμβιβασμένος στο τέλος ριζοσπαστικοποιήθηκε. Οι δύο σκηνοθέτες τροποποίησαν ελαφρά το χαρακτήρα για να γίνει κατανοητός στο κοινό της ομογένειας, παρουσιάζοντας έναν καλοκάγαθο νομοταγή ανθρωπάκο. Ο Διόδωρος κατόρθωσε αυτό να το δώσει στο θεατή αποφεύγοντας να γελοιοποιήσει το χαρακτήρα, πράγμα που δεν θα επιδείκνυε σεβασμό στον Φο.

Πολύ καλός ο Αλέξανδρος Αμμοχωστιανός, που επιστρέφει ξανά στο ομογενειακό θέατρο μετά από μια δεκαετία απουσίας.

Ο Δημήτρης Μπονάνος, απέδωσε πολύ καλά τους ρόλους των αστυνομικών και δείχνει πλέον περισσότερη σιγουριά και ωριμότητα. Στο μικρό ρόλο του νεκροθάφτη, ο Ρομπέρτο Κλιγκόπουλος έβγαλε γέλιο με τον «μακάβριο» χαρακτήρα του, ενώ πολύ καλός ήταν και στον δεύτερο μικρό του ρόλο στο έργο, ως παππούς.

Μουσική Σταμάτη Κραουνάκη.

Το έργο παρουσιάζεται στα Ελληνικά με αγγλικούς υπέρτιτλους (supertitles), μέχρι 29 Νοεμβρίου, κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 8:00 μ.μ. και κάθε Κυριακή στις 4:00 μ.μ, στο Πολιτιστικό Κέντρο της Αρχιεπισκοπής, (27-09 Crescent Street, Astoria, NY (γωνια Crescent & Newtown))

Γενική είσοδος $25.00, Γκρουπ (ανω των 6 με προπώληση) $20.00

Για κρατήσεις θέσεων παρακαλώ καλέστε τα τηλέφωνα 646-339-0620 / 917-635-8867

Αποστόλη Ζουπανιώτης