Νέα Υόρκη.- Της Ρεβέκκας Παπαδοπούλου

Ποιμαντορική επίσκεψη στην κοινότητα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Windham της Νέας Υόρκης, σε απόσταση περίπου τριών ωρών βορείως του Μανχάτταν, στην καρδιά των Κάτσκιλς, πραγματοποίησε ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Ελπιδοφόρος το πρώτο Σαββατοκύριακο του νέου έτους.

Αφορμή ήταν η βάπτιση, το Σάββατο 2 Ιανουαρίου, του μικρού Γεωργίου – Νεκταρίου, εγγονού του ιερατικώς προϊσταμένου της κοινότητας π. Ιακώβου Φιτζπάτρικ και πρωτότοκου γιου της κόρης του, πρεσβυτέρας Κατερίνας και του π. Νεοφύτου Σαρηγιάννη, ο οποίος διακονεί την γειτονική κοινότητα του Αγίου Γεωργίου στο Schenectady.   

Ο Σεβασμιώτατος χοροστάτησε κατά τον Όρθρο και προέστη της Θείας Λειτουργίας της Κυριακής προ των Φώτων, με συλλειτουργούς τον π. Ιάκωβο, τον Αρχιδιάκονο Διονύσιο Παπίρη και τον ιεροδιάκονο Μιχαήλ Γιαβρή.

Στο κήρυγμά του ο Αρχιεπίσκοπος ανέφερε – μεταξύ άλλων- πως “σήμερα ξεκινάμε και εμείς μαζί με τον Χριστό στην πορεία του προς τον Ιορδάνη ποταμό για να βαπτιστεί από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή”, τον τελευταίο, όπως είπε, και μεγαλύτερο προφήτη, καθώς “όλοι μίλησαν για τον Μεσσία, ένας  μόνο αξιώθηκε να σηκώσει το δάχτυλό του και να πει αυτός είναι ο Μεσσίας”.  

“Μετά από τον Ιωάννη, αδελφοί μου”, πρόσθεσε, “προφήτες στην Εκκλησία μας δεν υπάρχουν. Και αν ακούσετε άλλους να λένε προφητείες για το μέλλον, είναι ψευδοπροφήτες. Ο τελευταίος προφήτης είναι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής”.

Και συνέχισε πως ο “Κύριος πορεύθηκε από τη Γαλιλαία προς τον Ιορδάνη Ποταμό όχι για τον εαυτό του, αλλά για εμάς. Δεν είχε ανάγκη το Βάπτισμα, αλλά εμείς το έχουμε. Δεν είχε ανάγκη από συγχώρεση, αλλά εμείς έχουμε. Είναι Εκείνος που από το Σταυρό ζήτησε τη συγχώρεσή μας”.

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας απένειμε το οφφίκιο του Πρωτοπρεσβύτερου της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής στον π. Ιάκωβο για την πολύχρονη διακονία του στην Εκκλησία και μαζί τον Σταυρό της Αγίας Σοφίας, ενώ ευλόγησε και έκοψε και την πατροπαράδοτη βασιλόπιτα.

Στο καλωσόρισμά του ο π. Ιάκωβος χαρακτήρισε την επίσκεψη “δώρο του ελέους του Θεού”, λέγοντας πως αν και αμφισβήτησε ως άλλος “δύσπιστος” Θωμάς ότι το βεβαρημένο πρόγραμμα του Αρχιεπισκόπου θα του επέτρεπε να τηρήσει την υπόσχεση που έδωσε για την βάπτιση, με τον ερχομό του ο Σεβασμιώτατος “έδωσε ένα σπουδαίο μάθημα” ότι παρά τις πιέσεις και τις δοκιμασίες της ζωής, την αβεβαιότητα τριγύρω μας, το φόρτο εργασίας και τις μεγάλες ευθύνες, “δεν πρέπει να χάσουμε την επαφή με την απλότητα της ζωής μας εν Χριστώ”.

Στο γεύμα που ακολούθησε προς τιμήν του Αρχιεπισκόπου, ο πρόεδρος του εκκλησιαστικού συμβουλίου, Γιώργος Τέλλης (Telles) είπε ότι αποτελεί μεγάλη τιμή για την μικρή τους κοινότητα να υποδέχεται τρεις φορές τον Αρχιεπίσκοπο μέσα σε λίγους μήνες, ενώ τόνισε ότι τον έχει εντυπωσιάσει “η απλότητα και η καταδεκτικότητα” του Σεβασμιωτάτου.

Η κοινότητα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου ιδρύθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’60 από ομογενείς που είχαν εγκατασταθεί μόνιμα στην περιοχή, η οποία αποτελεί χιονοδρομικό θέρετρο. Το έναυσμα έδωσε ο Βασίλειος Κούναν (Κουνιώτης) ο οποίος είχε αρρωστήσει σε νεαρή ηλικία από φυματίωση και είχε κάνει τάμα να χτίσει μια εκκλησία αν επιζούσε. Ο Ιερός Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου ανεγέρθη το 1962 σε οικόπεδο που δώρισε ο ομογενής Τζον Τζόρτζινς (Γεωργακάκης). Ξεχωρίζουν οι αγιογραφίες που φιλοτεχνήθηκαν από μοναχούς της Ιεράς Μονής Σταυροβουνίου στην Κύπρο και δωρήθηκαν στο ναό από τους πρωτεργάτες και οι οποίες συντηρήθηκαν στη συνέχεια με φροντίδα του π. Ιακώβου.  

Σήμερα η κοινότητα αριθμεί περί τις 130 οικογένειες -μέλη. Διαθέτει κοινοτικό κέντρο χωρητικότητας 300 ατόμων και πάρκινγκ.

Μέχρι πριν από έξι χρόνια, όπως ανέφερε στη Greek News ο κ. Τέλλης, η κοινότητα λειτουργούσε σχεδόν το μισό χρόνο, από την Κυριακή των Βαϊων και το Πάσχα μέχρι και το Σαββατοκύριακο του Columbus Day τον Οκτώβριο. Τα τελευταία χρόνια, με προϊστάμενο τον π. Ιάκωβο Φιτζπάτρικ λειτουργεί κανονικά ολόκληρο το χρόνο.

Αν και δε διαθέτει οργανωμένη Φιλόπτωχο, οι κυρίες της κοινότητας μαζί με την αεικίνητη πρεσβυτέρα Ντέμπορα, η οποία βοήθησε και στο ιερό αναλόγιο κατά την ακολουθία του Όρθρου, είναι πάντα έτοιμες να εργαστούν και να προσφέρουν για το καλό της κοινότητάς τους.