Κακός ο μιμητισμός

Ενώ επικροτώ την διεξαγωγή συνεδρίων από οργανισμούς μας για τα εθνικά θέματα, ιδίως σε φάσεις που αυτά εμφανίζονται να μπαίνουν στο περιθώριο – όπως συμβαίνει με το μακεδονικό – είμαι εναντίον της κακογουστιάς και του κιτς. Δηλαδή, καλό πράγμα να τιμούμε τις παραδόσεις μας, να γνωρίζουμε την ιστορία μας, την γλώσσα και την κουλτούρα μας, αλλά κάτι άγαρμπες αρχαιολατρίες με απωθούν.

Παρακολούθησα το προ περασμένο Σάββατο το «εορταστικό συνέδριο» της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Νέας Υόρκης, για το μακεδονικό, το Μέγα Αλέξανδρο και τους Καλάς και δεν αντιλαμβάνομαι γιατί έπρεπε να έχουμε στημένες προτομές και να ντύνουμε νεαρά παλικάρια με στολές αρχαίων Μακεδόνων – υποτίθεται. Αν αυτό ήταν το εορταστικό κομμάτι, να σας πω πως ήταν για τα πανηγύρια. Σε τίποτε δεν διέφερε το «σόου» από αντίστοιχες παλαβομάρες των Σκοπιανών, τις οποίες κοροϊδεύει ο κόσμος όλος. Αν ο σκοπός μας ήταν να τους φτάσαμε, προσωπικά πιστεύω ότι με λίγη προσπάθεια ακόμη θα τους ξεπερνούσαμε στην κακογουστιά.

Ας εστιαζόμαστε στην ουσία κι όχι σε κίτς πράγματα.

Μία δεύτερη παρατήρηση, όσο λιγότερο «εθνοσωτήριοι» εμφανιζόμαστε ως ομογενείς, τόσο το καλύτερο. Γιατί στην Ελλάδα κατοικούν τουλάχιστον 6 εκατομμύρια, που «αγωνίζονται» να σώσουν τα υπόλοιπα πέντε. Την αλληλεγγύη μας ας την δείχνουμε λίγο πιο έμπρακτα. Με κανένα έρανο, με κανέναν πολιτικό κλπ. Από λόγια κι οι συμπατριώτες μας στη γενέτειρα έχουν μπουχτίσει, αλλά κι εμείς που τα ακούμε εδώ στο Αμέρικα.

Καρ.Φι.

Το υποδέχθηκαν με αγάπη

Ήταν όντως θερμότατη η υποδοχή που έτυχε ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κι η ακολουθία του στην Κύπρο, τόσο από τους επίσημους, όσο και τον απλό λαό. Αισθήματα αγάπης που αντικατοπτρίζουν την αναγνώριση από μέρους των Ελληνοκυπρίων των όσων κάνει για την Κύπρο η Ομογένεια της Αμερικής κι ο πνευματικός της ηγέτης. Ο οποίος πήγε πολλές φορές στην Ουάσιγκτον και σήκωσε πολλές φορές το τηλέφωνο για να συνομιλήσει με αμερικανούς επισήμους, όταν του το ζήτησαν πρόεδροι της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Καρ.Φι.

Στιγμιότυπα

Σίγουρα τα συγκινητικότερα στιγμιότυπα της επίσκεψης έλαβαν χώρα στην κατεχόμενη Καρπασία. Θα τα διαβάσετε στο ρεπορτάζ της Greek News, όπως τα σηκώσαμε από την ανακοίνωση της Αρχιεπισκοπής.

Αλλά και τα ρεπορτάζ των προηγούμενων ημερών, μας δίνουν αρκετές πληροφορίες. Διαβάζω στην ανταπόκριση του Αρη Βικέτου, για το ΑΠΕ:

Στις ενορίες του Αγίου Κασσιανού και της Χρυσαλινιώτισσας περιδιάβασε ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος , ο οποίος έβαλε «τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων» της διχοτομημένης Λευκωσίας. Στάθηκε στο τελευταίο σπίτι της οδού Αξιοθέας , όπου σε μαρμάρινη πλάκα, με τοn θυρεό της Κυπριακής Δημοκρατίας, αναγράφεται: «την ηρωική κυρά Κατίνα Παπαδοπούλου, που κράτησε όρθια την Ελληνική ψυχή της και ανάλωσε την ζωή της για την πατρίδα τις μέρες της Τουρκικής εισβολής, το καλοκαίρι του 1974, και στα δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν, η Κύπρος ευγνωμονεί . Αιωνία η Μνήμη της. Κ. ΠΑΚΩΣΤΑΣ , ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΑΜΥΝΑΣ . ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2008».

Στην συνέχεια αντίκρισε το ερειπωμένο Παρθεναγωγείο Αγίου Κασσιανού , που ιδρύθηκε το 1923, και εγκαταλείφθηκε το 1964, λόγω των δικοινοτικών ταραχών.

Ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος ξεναγήθηκε στις εκκλησίες της Χρυσαλινιώτισσας και του Αγίου Κασιανού από τον λειτουργό του Τμήματος Αρχαιοτήτων , δρα. Γιώργο Φιλοθέου, ο οποίος του μίλησε για την αρχιτεκτονική των εκκλησιών , αλλά και των σπιτιών της εντός των τειχών Λευκωσίας. Επίσης , του έδειξε το τέμενος Ταχτακαλέ και το Βασιλικό παρεκκλήσι του Μισιρίκου, την εκκλησία του Τιμίου Σταυρού των Ορθοδόξων, που μετατράπηκε στην οθωμανική περίοδο σε τέμενος και τον ενημέρωσε για τα έργα συντήρησης τους από το Τμήμα Αρχαιοτήτων. Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής είχε την χαρά να επικοινωνήσει με μαθητές των δημοτικών σχολείων Αγίου Κασσιανού και Φανερωμένης, οι οποίοι του παρουσίασαν σύντομο καλλιτεχνικό πρόγραμμα. Ο κ. Δημήτριος τους πρόσφερε ως ευλογία μικρούς ασημένιους επιστήθιους Σταυρούς και τους νουθέτησε να αγαπούν τον Θεό και την Κύπρο .

Καρ.Φι.

Λογική του παραλόγου

Ελληνοαμερικανός ο οποίος συμμετέχει στην ηγετική ομάδα που βλέπει τον αντιπρόεδρος Μπάιντεν κι άλλους ηγετικούς παράγοντες της αμερικανικής κυβέρνησης, προσπαθούσε να αντιληφθεί γιατί και εμείς και οι Αμερικανοί πέφτουμε συνεχώς έξω στις εκτιμήσεις για την Τουρκία.

«Ακούσαμε τη λογική γεωστρατηγική ανάλυση του Τζο Μπάιντεν, σε κατ’ ιδίαν συναντήσεις», είπε στον υπερατλαντικό «Ιανό», «ακούσαμε και κάποια πράγματα δημόσια από τον ίδιο στο «Χάρβαρντ». Η Τουρκία έναντι του ΝΑΤΟ και της Δύσης τα έχει κάνει μπάχαλο και είναι περικυκλωμένη από προβλήματα. Μαύρη Θάλασσα (Ουκρανία), Αρμενία (Ρωσικά στρατεύματα), Συρία (Κούρδοι-ISIL), Ιράκ (Κούρδοι), πέραν των υπολοίπων με το Ισραήλ, την Αίγυπτο, τις χώρες του Αραβικού Κόλπου και το Ιράν. Εχει τεράστιο ενεργειακό πρόβλημα και λογικά η μόνη ακτίνα φωτός είναι να λύσει το κυπριακό, κατά τρόπο που να ικανοποιεί όλους. Κι όμως, κάνει το αντίθετο».

Οι επισημάνσεις ήταν όντως σωστές και προβληματίζουν όχι μόνο τους ομογενείς που ασχολούνται με το λόμπι στην Αμερική, όχι μόνο την αμερικανική κυβέρνηση, αλλά και το σύνολο των αναλυτών της Ουάσιγκτον.

Υπάρχει ένας σταθερός παραλογισμός στην τουρκική εξωτερική πολιτική, ο οποίος μέχρι στιγμής αποδίδει σε μεγάλο βαθμό, αν και βλέπουμε ότι σταδιακά αρχίζει να της επιφέρει και πολιτικό κόστος. Η ήττα στον ΟΗΕ θα αργήσει να ξεχαστεί και τα υπόλοιπα προβλήματα με τις χώρες της περιοχής αρχίζουν να προκαλούν σημαντική φθορά. όμως, Όχι τόσο μεγάλη όσο χρειάζεται για να καρπωθεί σύντομα η Κύπρος τα οφέλη.

Α.Ζ.

Επανάληψη μήτηρ μαθήσεως

Ηταν πριν τρία ακριβώς χρόνια που μετά την έναρξη των διερευνητικών γεωτρήσεων της NOBLE και μία λανθασμένη διατύπωση της τότε εκπροσώπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Βικτώρια Νούλαντ (σήμερα υφυπουργός Εξωτερικών για Ευρωπαϊκές Υποθέσεις), καθιερώθηκε η γνωστή αμερικανική θέση για τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου στην ΑΟΖ και τη λύση του κυπριακού. Θέση θετική, ωστόσο δεν αποτελεί και πανάκεια. Τις τελευταίες μέρες, στα καθημερινά ερωτήματα του ανταποκριτή του MEGA στην Ουάσιγκτον, Μιχάλη Ιγνατίου, ήταν όντως τραγελαφικό που λάμβανε ο καλός συνάδελφος την ίδια απάντηση, ότι κι αν ρωτούσε. Πρόσθεσαν και μία πρόταση την Πέμπτη, για να στηρίξουν την υποστήριξη στις προσπάθειες του Άιντε να φέρει πίσω τις πλευρές στο τραπέζι των συνομιλιών.

Το όλο σκηνικό θύμιζε λίγο πολύ το ανέκδοτο με τον δικτάτορα Πατακό, που είπε «γράψε και γι’ αυτόν ένα σπίτι» … όμως πέραν αστεϊσμών, είναι σαφές πως η Αμερική πολύ δύσκολα θα κάνει κάτι που θα δυσαρεστήσει την Τουρκία, στο θέμα της Κύπρου. Τουλάχιστον για τώρα. Εδώ άφησε αβοήθητους στην κρισιμότερη ώρα τους υπερασπιστές του Κομπάνι, όταν η πτώση της πόλης ήταν θέμα ωρών κι όταν εδέησε μετά δέκα μέρες να επιτρέψει κάποια βοήθεια να περάσει, οι Αμερικανοί το χαιρέτησαν ενθουσιωδώς. Ασχετα αν η στάση των Τούρκων ήταν εγκληματική.

Το συμπέρασμα όλων αυτών είναι πικρό. Ομογενείς που υποστήριζαν τη διαπραγματευτική διαδικασία για λύση του κυπριακού, σε ένα περιβάλλον που ευνοεί τον απορριπτισμό, σήμερα κάνουν δεύτερες σκέψεις. Κι αυτό δεν είναι άσχετο και με τη στάση του προέδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος θα εξαναγκαστεί από την τουρκική στάση να γίνει απορριπτικότερος του μακαρίτη του Τάσσου….

Θα μπορούσαν τα πράγματα να άλλαζαν, αν ο Λευκός Οίκος τα έλεγε χύμα στους Τούρκους, όπως ο αντιπρόεδρος Μπάιντεν. Όμως κι αυτός πια, δεν μπορεί να τα λέει έστω κατ’ ιδίαν στον Ερντογάν, αφού οι σχέσεις τους διακόπηκαν, μετά το επεισόδιο του Χάρβαρντ.

Πάντως από βδομάδας θα υπάρξει τηλεφωνική επικοινωνία του αντιπροέδρου Μπάιντεν, με τον πρόεδρο Αναστασιάδη και θα δούμε τα περαιτέρω.

Α.Ζ.