Υπόθεση Λάλα
Πολλά ήταν τα τηλεφωνήματα που δεχθήκαμε για το πρωτοσέλιδο κύριο άρθρο της GreekNews, για την υπόθεση Λάλα. Ευχαριστούμε όλους τους καλούς αναγνώστες για τα συγχαρητήριά τους, δείγμα ότι συμμερίζονται την άποψη πως σε καμιά περίπτωση ως Ελληνοαμερικανοί δεν πρέπει να θεωρούμε ως πατριωτισμό την προδοσία. Ναι, η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να κάνει πολλά για τον πράκτορά της Στίβεν Λάλα, αυτό όμως δεν σημαίνει πως εμείς θα πρέπει να δώσουμε οποιαδήποτε νομιμοποίηση στην πράξη του, ή να αφήσουμε στα παιδιά μας τέτοια ερωτηματικά για το τι θα πρέπει να κάνουν, σε ανάλογη περίπτωση.
ΚΑΡ.ΦΙ.

Και διαφωνία …

Λάβαμε επίσης και μία διαφωνία, με επιστολή του κατά καιρούς συνεργάτη μας, Γιάννη Λίναρη, συγγραφέας του βιβλίου “ΕΔΩ ΕΛΛΑΔΑ”, την οποία και δημοσιεύουμε.

Γράφει ο κ. Λίναρης:
«Με αφορμή το κύριο άρθρο σας. “Αν ο Λάλας είναι πατριώτης, τότε ο Τένετ ήταν προδότης;” θα ήθελα να εκφράσω την δυσαρέσκεια και αντίθεσή μου.

Ο κύριος Λάλας είναι ένας πραγματικός ήρωας, διότι απλά, παρότι γεννήθηκε ο ίδιος στην Αμερική, είχε το θάρρος να αποκαλύψει μια αδιάκοπη και αδιάντροπη προδοσία μιας Αμερικής που υποθετικά ήταν σύμμαχός μας. Το έκανε σε βάρος των δικών του οικονομικών συμφερόντων, υπακούοντας σε ένα και μόνο πράγμα: τη συνείδησή του. Ο κύριος Λάλας δεν ήταν ένας απλός ήρωας, αλλά ένας υπερασπιστής του δικαίου και του ανίσχυρου! Αν η Αμερική, σαν ισχυρή και μοναδική υπερδύναμη δεν σέβεται το δίκαιο και το σωστό, ο καθένας μας έχει ηθικό χρέος απέναντι στον ίδιο του τον εαυτό, την συνείδησή του, και τους συνανθρώπους του να αποκαλύψει και να καταγγείλει την όποια βρόμικη, ανήθικη και δόλια συμπεριφορά ή ενέργεια από ‘ποια βαθμίδα κι αν προέρχεται.

Αν όλοι οι άνθρωποι είχαν την ευσυνειδησία του κυρίου Λάλα, ο κόσμος μας θα ήταν διαφορετικός, χωρίς πολέμους και χωρίς τρομοκράτες. Πως είναι δυνατόν να μιλάμε για ελευθερία, δημοκρατία, ηθικές αρχές, και ανθρώπινα δικαιώματα, την στιγμή που η εν Αμερική κυβέρνησή μας εδώ και τριάντα-ένα ολόκληρα χρόνια προκλητικά υποστηρίζει την παράνομη και βάρβαρη Τουρκική κατοχή στην Κύπρο; Την στιγμή που οι Σλάβοι αναγνωρίζονται σαν Μακεδόνες, και ο κ. Μπούς απλόχερα τους χαρίζει ένα κομμάτι από την ιστορία μας;»

ΚΑΡ.ΦΙ

Συνέχεια …

Και συνεχίζει ο κ. Λίναρης:
«Ο κύριος Λάλας δεν ήταν προδότης της Αμερικήςπροδότες ήταν αυτοί των οποίων τα δόλια σχέδια απεκάλυψεδυστυχώς όμως, και στην περίπτωση αυτή ίσχυσε το δίκαιο του ισχυρού, και ο κος Λάλας σαν αδύνατος που έτυχε να είναι, την πλήρωσε.

Όσο για τον κ. Τένετ, και του άλλους Ελληνοαμερικανούς που αναφέρετε, δεν χωράει καμία απολύτως σύγκριση με την υπόθεση του κου Λάλα. Όλοι τους υπηρέτησαν (ή και εξακολουθούν να υπηρετούν ) την Αμερική με εντιμότητα και αξιοπρέπεια, χωρίς όμως να έχουν βρεθεί στις καταστάσεις τις οποίες βίωσε προσωπικά ο κος Λάλας. Παρ’ όλα αυτά ουδέποτε αγνόησαν τα δίκαια και τις ανησυχίες της Ελλάδας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η συμβουλή του κου Τένετ προς τον πρώην πρόεδρο κύριο Κλίντον για τις καταστρεπτικές επιπτώσεις μιας Αμερικανικής στρατιωτικής επέμβασης στο Κόσοβο. Το ότι δεν εισακούστηκε είναι άλλη υπόθεση.

Εύγε λοιπόν στον κύριο Λάλα, και εύχομαι και άλλοι πολλοί να μιμηθούν το παράδειγμά του! Όσο για την Ελλάδα, κάποια ημέρα θα πρέπει να του στήσει ανδριάντα. Ζήτω ο Στηβ Λάλας, ζήτω η Ελλάδα! Αρκετά ανεχθήκαμε το ξεπούλημα, την κοροϊδία και την υποκρισία!

Με εκτίμηση
Γιάννης Ν. Λίναρης

ΚΑΡ.ΦΙ.

Σχόλια

Κατ’ αρχήν να πούμε ότι ο κ. Λίναρης δεν έκανε ότι έκανε σε βάρος των οικονομικών του συμφερόντων. Από το 1977 μέχρι το 1993 που αποκαλύφθηκε ο ρόλος του, παρέμεινε στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, απολαμβάνοντας όλα τα οικονομικά και άλλα ωφέλη. Κι αυτό θα μπορούσε να συνεχιστεί μέχρι τέλους, αν δεν είχε μπλέξει με ερασιτέχνες.

Θα δρούσε αντίθετα με τα συμφέροντά του αν έβγαινε θαρραλέα και κατήγγειλε την αμερικανική εξωτερική πολιτική έναντι της Ελλάδας και παραιτείτο. Και συνέχιζε μαζί με όλη την Ομογένεια τον αγώνα για να αλλάξει αυτή η πολιτική.

Δεν θέλω να μειώσω τον άνθρωπο, όμως λίγοι είναι αυτοί που παρανομούν γνωρίζοντας ότι θα συλληφθούν. Πάντα ελπίζουν ότι θα τη γλυτώσουν.

Οσο για τα υπόλοιπα που αναφέρει ο κ. Λίναρης για την αμερικανική εξωτερική πολιτική, δεν διαφωνούμε. Πως τα παλεύεις όμως αυτά. Ο εύκολος τρόπος είναι μέσω της προδοσίας, της βίας, ή ακόμη και της τρομοκρατίας. Ο δύσκολος δρόμος – και αποτελεσματικότερος – είναι μέσω της οργάνωσης, της δημιουργίας πολιτικού λόγου και του αγώνα για αλλαγή αυτής της πολιτικής. Εχουμε και τα χρήματα και τον αριθμό και τη δύναμη να το πετύχουμε. Χρειαζόμαστε όμως οργάνωση και σχέδιο. Να προωθήσουμε δικούς μας ανθρώπους και φίλους στα υψηλά κλιμάκια της πολιτικής ιεραρχίας της Αμερικής, ξοδεύοντας χρήματα για τη δημιουργία κέντρων ελληνικών σπουδών και για τη διαφώτιση της κοινής γνώμης.

Αλίμονο αν οι ελπίδες ενός έθνος και μιάς φυλής όπως η ελληνική, εναποτίθεντο στους ώμους ενός πράκτορα κι αλίμονο αν αυτή είναι η διαπαιδαγώγηση που δίνουμε στα παιδιά μας.

ΚΑΡ.ΦΙ.

Πρέσβης στα Σκόπια

Κατέθεσε ενώπιον της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας, υπό την προεδρία του Γερουσιαστή ALLEN WILL, η υποψήφια Αμερικανίδα Πρέσβης για τα Σκόπια, GILLIAN MILOVANOVIC. Στη διάρκεια της κατάθεσή τη, τόνισε, μεταξύ των άλλων, ότι οι σχέσεις ΗΠΑ και Σκοπίων είναι άριστες, ότι η πόρτα του ΝΑΤΟ είναι ανοιχτή, για να τα δεχθεί, τον προσεχή Νοέμβριο, η ΕΕ θα ανακοινώσει την απόφαση της εκκίνησης της διαδικασίας ένταξης, πρόκειται για πολυεθνική χώρα, η οποία, στην παρούσα φάση, είναι σταθεροποιημένη, με ην εφαρμογή της Συμφωνίας της Οχρίδας και διατηρεί πολύς καλές σχέσεις με τους γείτονές της.

Στις ερωτήσεις του Προέδρου της Επιτροπής τι έχει να δηλώσει, για την γνωστή διαφορά Ελλάδας και Σκοπίων για την ονομασία του κρατιδίου, η υποψήφια Αμερικανίδα Πρέσβης επανέλαβε την γνωστή αμερικανική θέση, ότι οι ΗΠΑ, πέρσι το Νοέμβριο, αναγκάστηκαν να αναγνωρίσουν τα Σκόπια με το συνταγματικό τους όνομα, για να έδιδαν ένα χέρι βοηθείας στην έγκριση της Συμφωνίας της Οχρίδας, της 7ης Νοεμβρίου, με δημοψήφισμα, για την δημιουργία των 11 αυτόνομων αλβανικών Καντονίων, η οποία και τελικά εγκρίθηκε. Και ότι οι ΗΠΑ υποστηρίζουν τις συνομιλίες διαπραγμάτευσης στον ΟΗΕ, υπό τον κ. Μάθιου Νίμιτς, για την εξεύρεση κοινώς αποδεκτού ονόματος από τα ενδιαφερόμενα μέρη. Αν τα δύο μέρη συμφωνήσουν, επεσήμανε περαιτέρω, οι ΗΠΑ θα σεβασθούν αυτήν την απόφαση.

Λ. ΠΑΠ.