Λυπηρή εξέλιξη

Μόνο λύπη μπορεί να προκαλέσει η είδηση που δημοσίευσε η ομογενειακή ημερησία συνάδελφος, για την επιστολή παραίτησης – για λόγους ασθενείας – που υπέβαλε προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, ο καθηγούμενος της Πατριαρχικής Μονής της Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου, Μητροπολίτης Τυάνων Παϊσιος. Φωτισμένος ιεράρχης, κατόρθωσε να δημιουργήσει μία μεγάλη μονή με σημαντικό ποίμνιο και ταυτόχρονα να απαλλαγεί από την ασθένεια του διασπαστικού Παλαιοημερολογιτισμού και να επιστρέψει εν δόξη και τιμή στους κόλπους της Μητρός Εκκλησία.

Ευχόμαστε ο Θεός να το φυλάει και να του χαρίζει πολλά έτη εν ειρήνη, εκεί στην Ελλάδα που προτίθεται να εφησυχάσει. Αν και πάνω απ’ όλα ελπίζουμε να μην κάνει δεκτή ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος την παραίτησή του, γιατί δύσκολα μπορούμε να φανταστούμε την μονή χωρίς την επιβλητική του παρουσία.

Η μόνη μας παρατήρηση προς την διοίκηση της Μονής είναι να ενημερώσει επίσημα τον Τύπο για τις εξελίξεις, γιατί είναι κρίμα να κυκλοφορούν διάφορες φήμες, που είμαστε βέβαιοι ότι είναι ανυπόστατες, για τον σεπτό αυτό ιεράρχη. Μία υπεύθυνη  ενημέρωση μέσω υπεύθυνων μέσων θα διέλυε τέτοιες φήμες.

ΚΑΡ.ΦΙ.

Πανηγυρική επικράτηση

Μόνο ως έκφραση της αγωνίας των μελών της Ομοσπονδίας για τις εξελίξεις και ταυτόχρονα της αποφασιστικότητάς τους να απαλλαγούν μιας και διά παντός από τα ζιζάνια που διαταράσσουν το καλό κλίμα που θέλει ο νέος πρόεδρος Ηλίας Τσεκερίδης να επικρατήσει στον οργανισμό, μπορεί να χαρακτηριστεί η πρωτοφανής μαζικότητα της γενικής συνέλευσης της Πέμπτης. 106 αντιπρόσωποι έδωσαν το παρών, στην συντριπτική τους πλειοψηφία υποστηρικτές του προέδρου και της συμπολίτευσης. Και έμειναν οι περισσότεροι μέχρι τέλους, παρά τις προσπάθειες της αντιπολίτευσης να τη διαλύσει με φασαρίες και απαράδεκτες προκλήσεις, που μόνο λύπη και θλίψη προκαλούν.

Ας καταλάβουν ότι οι καιροί άλλαξαν κι ο κόσμος θέλει έργο, διαφάνεια και καθαρούς λογαριασμούς κι όχι φασαρίες, επικαλύψεις ευθυνών και ψέματα. Επί τέλους, να γίνει το Σταθάκειο σπίτι των νοικοκυραίων κι ανθρώπων που νοιάζονται για να προσφέρουν κι όχι να πάρουν.

Δύο υπερβολές

Κανονικά η είδηση της «Νιου Γιορκ Ποστ» για τα ψώνια του υπουργού Εξωτερικών, Δημήτρη Δρούτσα, στην παρουσία του στη Νέα Υόρκη, θα έπρεπε να περάσει στα παραπολιτικά των ελλαδικών εφημερίδων, με σχόλια του τύπου, «τον έπιασαν στα πράσα», ή, «αντί για τα εθνικά μας θέματα, οι αμερικανοί κάλυψαν τα εθνικά μας ψώνια». Γιατί τίποτε το κολάσιμο αν μια μέρα που είχε κενό, ο υπουργός με τη σύζυγο και συνεργάτες του πήγε για ψώνια. Ολοι το κάνουν και δεν υπάρχει τίποτε μα τίποτε το δεοντολογικό. Ούτε γιατί «δεν ενισχύει την εθνική οικονομία» (όλα σχεδόν εισαγόμενα είναι εξάλλου στην Ελλάδα), ούτε πως «προκαλεί το κοινό αίσθημα», γιατί με τα λεφτά του έκανε τις αγορές κι όχι με χρήματα του δημοσίου.

Οσο για τη φρουρά που είχε μαζί του, δεν υπήρχε περίπτωση οι αμερικανοί να τον αφήσουν να γυρνά μόνος του, χωρίς την φρουρά που του προσφέρει η αρμόδια υπηρεσία προστασίας προσωπικοτήτων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.

Παρομοίως υπερβολικές ήταν οι αναφορές – έσπευσαν να μου τις στείλουν οι γνωστοί ανεύθυνοι της Παμμακεδονικής – για τους 90 που είχε μαζί της η Ντόρα Μπακογιάννη το 2006 στη γενική συνέλευση. Απλά δεν γνωρίζουν οι αδαείς ότι ο κατάλογος αφορά όλη τη διάρκεια της γενικής συνέλευσης – μέχρι και τον επόμενο Σεπτέμβριο (2007). Και ταυτόχρονα, η Ελλάδα ως χώρα μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας (τότε) για να ανταποκριθεί στις ανάγκες της συμμετοχής σε εξειδικευμένες επιτροπές, έπρεπε να διαθέτει πολλούς εμπειρογνώμονες σ’ όλο το φάσμα των δραστηριοτήτων του Σ.Α. Επιπρόσθετα, καμιά εικοσαριά από τα άτομα ανήκαν τότε στο προσωπικό της ελληνικής μόνιμης αντιπροσωπείας στον ΟΗΕ.

ΚΑΡ.ΦΙ.

Συνέδριο ΑΗΙ

Ιδιαίτερα ενδιαφέρον ήταν το διήμερο συνέδριο που πραγματοποίησε την περασμένη εβδομάδα στην Ουάσιγκτον, το Ελληνοαμερικανικό Ινστιτούτο, σε συνεργασία με την Κυπριακή Ομοσπονδία Αμερικής και την ΠΣΕΚΑ, στο πλαίσιο των εορτασμών των 50χρονων της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Ηταν καλά οργανωμένο, καλύφθηκε ένα ευρύ φάσμα και των πτυχών του κυπριακού και των δραστηριοτήτων της Κυπριακής Δημοκρατίας, ωστόσο δεν θα έλεγα ότι προσετέθη κάτι καινούργιο από πλευράς συμμετοχής κόσμου (οι γνωστοί παράγοντες και ακαδημαϊκοί που συμμετέχουν στις εκδηλώσεις του λόμπι μας ήταν εκεί), ή ομιλητών. Η διαφορά ήταν πως παρουσιάζεται μία ενδιαφέρουσα σύγκλιση όλων των τάσεων που απαρτίζουν της ελληνοαμερικανική ηγεσία που ασχολείται με το κυπριακό, σε βάση «αντι-ομοσπονδιακή», με σύνθημα την επιστροφή «στον προσδιορισμό του κυπριακού ως πρόβλημα κατοχής εισβολής και παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των κανόνων του δικαίου».

Κι ενώ ουδείς διαφωνεί πως το κυπριακό έχει αυτά τα χαρακτηριστικά, έχει όμως και κάποια άλλα. Και το κυριότερο, τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ είναι στα άλλα ζητήματα που δίνουν βαρύτητα, καλώντας συνεχώς σε συνομιλίες μεταξύ των δύο κοινοτήτων για λύση διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας, με μία υπηκοότητα και διεθνή προσωπικότητα.

Α.Ζ.

Το νέο στοιχείο

Το στοιχείο που προτάσσουν στην ανάλυσή τους οι Ελληνοαμερικανοί παράγοντες,, είναι οι διαφορές Τουρκίας – Ισραήλ, ο νέος ισλαμικός προσανατολισμός της Αγκυρας κι οι δυνατότητες που παρέχει μία στενότερη συνεργασία μεταξύ Ελλάδας – Κύπρο – Ισραήλ (αφενός) και των δύο λόμπι στις ΗΠΑ.

Παρότι πολλοί θα θέλαμε να υπήρχε η δυνατότητα με ένα μαγικό ραβδί στην Κύπρο να αλλάζαμε τις πραγματικότητες και να επιστρέφαμε σε μία κατάσταση που οι συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου θα δημιουργούσαν ένα διαφορετικό κράτος, στο οποίο δεν θα συνέβαιναν ούτε τα γεγονότα του 1963, 1967 και 1974, που δεν θα υπήρχαν για 36 χρόνια τόσες δεκάδες χιλιάδες εποίκων και δεν θα είχαν εξαντληθεί οι αντοχές Ελληνοκυπρίων και διεθνούς κοινότητας από το συνεχιζόμενο στάτους κβο, η κατάσταση είναι διαφορετική. Κι αν ακόμη οι σχέσεις Κύπρου – Ελλάδας – Ισραήλ εξελίσσονταν σε κάτι διαφορετικό και τα δύο λόμπι στην Ουάσιγκτον συνεργαζόταν πάνω σ’ αυτή τη γραμμή, τα αποτελέσματα θα ήταν αμφίβολα, αν ο προσδοκώμενος στόχος είναι η αλλαγή των ψηφισμάτων του Σ.Α. και των γνωστών παραμέτρων της λύσης του κυπριακού, που οποίες υποστηρίζει η διεθνής κοινότητα.

Όπως κι αν έχει πάντως το πράγμα κι επειδή στο κυπριακό η γραμμή χαράζεται στη Λευκωσία, με την Ελλάδα εκτός της συμπαράστασης να έχει και άποψη, οι πιθανότητες να χαραχθεί αυτή τη στιγμή μία παρόμοια πολιτική είναι απίθανες.

Α.Ζ.

Ενδιαφέρουσες παρεμβάσεις

Το συνέδριο έφερε στο ίδιο τραπέζι και δίπλα-δίπλα σε αρκετές περιπτώσεις, παράγοντες της παροικίας με γνωστές διαφορές. Να σημειώσω ιδιαίτερα τον Ευγένιο Ρωσσίδης και το Φίλιπ Κρίστοφερ, που κάθισαν μαζί στο τραπέζι και αντάλλαξαν δημόσια φιλοφρονήσεις. Δεν κατόρθωσε ωστόσο να φέρει μαζί τους κ.κ. Ρωσσίδη και Μάνατο.

Από τις ενδιαφέρουσες ατάκες που ακούστηκαν, να σημειώσω την παρέμβαση του αναπληρωτή προέδρου της ΠΣΕΚΑ, Τάσσου Ζαμπά, που είπε: «Για να επικρίνει τόσο πολύ την Ελληνοαμερικανική ηγεσία ο αμερικανός πρέσβης στη Λευκωσία, Φρανκ Ούρμπανσικ, θα πει πως κάτι σωστό κάνουμε».

Από την άλλη, ο Ελληνοαμερικανός πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στο Κατάρ, Πάτρικ Θήρος, που την ημέρα του πραξικοπήματος στην Κύπρο υπηρετούσε ως ακόλουθος στο γραφείο του Κίσινγκερ, μετάφερε την ακόλουθη στιχομυθία: Ξύπνησαν στις 3 τα ξημερώματα τον «Βασιλέα Χένρι τον Κ’» για να του που πως έγινε πραξικόπημα και ανετράπη ο Μακάριος. «Τι θα συμβεί αν δεν κάνουμε τίποτε;», ρώτησε. Οι Τούρκοι θα μπουν σε 24 ώρες στην Κύπρο, του απάντησε ο αξιωματούχος που τον ξύπνησε. «Αφήστε τους να το κάνουν», φέρεται ότι απάντησε.

Α.Ζ.