Νέα Υόρκη.- Της Ρεβέκκας Παπαδοπούλου

Τη μνήμη των πεσόντων κατά το πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή στην Κύπρο τον Ιούλιο του 1974 τίμησε η κυπριακή παροικία της Νέας Υόρκης με το ετήσιο μνημόσυνο που τελέστηκε το πρωί της Κυριακής 8 Ιουλίου, στο τέλος της Αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας, στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Παύλου στο Χέμπστεντ, προεξάρχοντος του Αρχιεπισκόπου Γέροντος Αμερικής κ. Δημητρίου, ενώ ακολούθησε εκδήλωση μνήμης στην κοινοτική αίθουσα.

Με το Σεβασμιώτατο συλλειτούργησαν ο προϊστάμενος του Καθεδρικού π. Χριστόφορος Κωνσταντινίδης, ο οποίος κατάγεται από τη Λάπηθο της κατεχόμενης Κερύνειας, ο π. Κωνσταντίνος Ursache και ο διάκονος Ελευθέριος Κωνσταντινίδης.

Τις εκδηλώσεις διοργάνωσαν η Ομοσπονδία Κυπριακών Οργανώσεων Αμερικής και η ΠΣΕΚΑ σε συνεργασία με την Ενωση Κυπρίων του Λονγκ Άϊλαντ (LIACA) με πρόεδρο τη Σωτηρούλα Κωνσταντίνου και υπό την αιγίδα του Γενικού Προξενείου της Κύπρου στη Νέα Υόρκη.

“Γι’ αυτούς που πιστεύουν στο Χριστό όλα είναι δυνατά. Είναι δυνατή η ίαση, είναι δυνατή η άφεση αμαρτιών, είναι δυνατά τα πάντα”, τόνισε στο κήρυγμά του ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος, με αφορμή την Ευαγγελική περικοπή της Κυριακής (Ματθ, 9:1-8) αλλά και το θέμα της Κληρικολαϊκής Συνελεύσεως της Ιεράς Αρχιεπισκοπής που μόλις δύο μέρες πριν ολοκληρώθηκε στη Βοστώνη.

“Είναι δυνατόν και αυτό το μεγάλο θέμα που είναι για τόσα χρόνια ανοιχτό, το θέμα της επανορθώσεως ενός εγκλήματος που έγινε εις βάρος της Κύπρου το 1974 με το να καταληφθεί το 1/3 του νησιού από ξένες δυνάμεις, επειδή πάντα είναι δυνατά τω πιστεύοντι, πιστεύουμε ότι όχι μόνο δια των διπλωματικών οδών με τις οποίες παλεύουμε εδώ και 40 χρόνια, αλλά με την πίστη στον Ιησού, πιστεύουμε ότι θα υπάρξει η μεγάλη αλλαγή και στην Κύπρο και θα επικρατήσει το δίκιο και η αλήθεια”, επισήμανε ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος.

Ο Γενικός Πρόξενος της Κύπρου, Αλέξης Φαίδωνος, μιλώντας εντός του Καθεδρικού, αμέσως μετά το μνημόσυνο, τόνισε ότι “παρόλο που πέρασαν 44 χρόνια από τον Ιούλιο του 1974, οι πληγές μας δεν έχουν επουλωθεί. Δυστυχώς, έφυγαν γενιές με το παράπονο ότι δεν είδαν την πατρίδα τους ελεύθερη. Δεν είδαν ξανά τις πατρογονικές τους εστίες. Δεν είδαν ξανά τις πόλεις, τα χωριά και τις γειτονιές τους. Δεν είδαν ξανά τους τάφους των γονέων τους”.

“Αντιθέτως”, συνέχισε, “το κατεχόμενο βόρειο τμήμα της Κύπρου έχει εκτουρκιστεί και εξισλαμισθεί” με την κατασκευή συνεχώς νέων τεμενών και θρησκευτικών σχολείων στα οποία διδάσκεται το Ισλάμ ως τρόπος ζωής, και παράλληλα με μια συνειδητή προσπάθεια καταστροφής κάθε χριστιανικού στοιχείου. “Όσοι ζούμε στην Κύπρο, δεν μπορούμε να λησμονήσουμε την εισβολή, την κατοχή, το εθνικό ξεκαθάρισμα και τον εποικισμό, αφού βιώνουμε τις συνέπειες καθημερινά. Η δε κατοχική σημαία που μολύνει την οροσειρά του Πενταδακτύλου μας το θυμίζει”.

Ο κ. Φαίδωνος επισήμανε πως η νεο-οθωμανική κατεύθυνση που ακολουθεί η σημερινή Τουρκία, διαμετρικά αντίθετη με αυτή του ιδρυτή της Μουσταφά Κεμάλ, “συμπαρασύρει και τα κατεχόμενα εδάφη μας με όλες τις συνέπειες που αυτό συνεπάγεται” και ζήτησε από τους ομογενείς με κάθε ευκαιρία που τους δίνεται να θέτουν στους Αμερικανούς φίλους τους το εξής δίλημμα “Τι συμφέρει τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους; Η Κύπρος να παραμείνει ένα Δυτικό και Χριστιανικό Κράτος ή να μετατραπεί σε ένα Τουρκικό – Ριζοσπαστικό Ισλαμικό νησί;”

Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Κυπρο-Αμερικανικών Οργανώσεων, Κυριάκος Παπαστυλιανού, ανοίγοντας την εκδήλωση στο κοινοτικό κέντρο, την οποία συντόνισε η αντιπρόεδρος Πολιτιστικών Θεμάτων της Ομοσπονδίας, Δέσποινα Αξιωτάκη, υπογράμμισε ότι “τα παθήματα πρέπει να γίνονται μαθήματα διότι αρκετά ταλαιπωρηθήκαμε ως Έθνος από το σύνδρομο της διχόνοιας”, ενώ τόνισε και αυτό που του δίδαξε ο πατέρας του -από τους χιλιάδες παθόντες του πραξικοπήματος και της εισβολής- “να συγχωρεί αλλά να μην ξεχνάει”.

“Να μην ξεχνάμε τι μας οδήγησε στην εισβολή, να μην ξεχνάμε ότι μετά από 44 χρόνια υπάρχουν αγνοούμενοι, πρόσφυγες και κατοχικά στρατεύματα στην Κύπρο”, ανέφερε ο κ. Παπαστυλιανού, τονίζοντας ότι αποτελεί υποχρέωση και καθήκον όλων να δίνουν το παρών σε τέτοιους είδους εκδηλώσεις και να προσπαθούν αν βοηθούν από όποια θέση και αν βρίσκονται για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού.

Η Μόνιμη Αντιπρόσωπος της Ελλάδος στον ΟΗΕ, Μαρία Θεοφίλη, ανέφερε ότι “ο εορτασμός μιας επετείου δεν πρέπει να εξαντλείται στην αποτίμηση φόρου τιμής στους πεσόντες και στην καταδίκη αυτού του εγκλήματος που έγινε πριν 44 χρόνια, αλλά να αποτελεί αφορμή για αναστοχασμό, περισυλλογή για ενίσχυση της ιστορικής μνήμης και της εθνικής αυτογνωσίας”.

“Το μήνυμα της ημέρας δεν είναι άλλο από εκείνο της ενότητας και της συνεργασίας. Την Ελλάδα και την Κύπρο συνδέουν στενοί, διαχρονικοί και σταθεροί δεσμοί. Αυτή η ισχυρή συμμαχία αποτελεί το στήριγμα τόσο σε σχέση με τις προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού όσο και σε περιφερειακό, ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο. Αυτή η εντατικοποίηση των σχέσεων είναι ακόμα πιο αναγκαία τώρα γιατί βρισκόμαστε αντιμέτωποι σε ένα ασταθές και αβέβαιο περιβάλλον εξαιτίας του τουρκικού παράγοντα. Παράλληλα η κλιμακούμενη προκλητικότητα, αλλά και ο τρόπος που φαίνεται να εξελίσσεται η συμπεριφορά της Τουρκίας υπογραμμίζει ακόμα μια φορά ότι το Κυπριακό είναι πρωτίστως ζήτημα εγγυήσεων και ασφάλειας”, επισήμανε η κ. Θεοφίλη.

“Το άλλο μήνυμα της ημέρας είναι η από κοινού συνέχιση του αγώνα στον οποίο εσείς οι εκπρόσωποι του απανταχού Ελληνισμού διαδραματίζετε κομβικό ρόλο  μέχρι την τελική δικαίωση”, κατέληξε.

Ο Πρόεδρος της ΠΣΕΚΑ Φίλπ Κρίστοφερ τόνισε πως “ακόμη και αν χάσαμε το 38% του εδάφους της Κύπρου που βρίσκεται σήμερα υπό τουρκική κατοχή, εμείς ως Αμερικανοί πολίτες έχουμε μια υποχρέωση η χώρα μας να μην ξεχάσει την θανάσιμη αυτή αδικία που έγινε σε βάρος της Κύπρου το 1974”.

“Σαράντα τέσσερα χρόνια κατοχής και στην κατεχόμενη περιοχή σήμερα υπάρχουν 500 χιλιάδες έποικοι που ήρθαν από την Ανατολία και μόλις 400 Ελληνοκύπριοι που παραμένουν εκεί. Πεντακόσιες εκκλησιές έχουν καταστραφεί, τα κειμήλια και οι θησαυροί έχουν πωληθεί στη μαύρη αγορά, ακόμη και εδώ στις ΗΠΑ, ενώ υπάρχουν ακόμα 1,100 αγνοούμενοι, ανάμεσά τους και πέντε Αμερικανοί πολίτες. Το θέμα για μας δεν είναι το παρελθόν, είναι το μέλλον”, τόνισε ο κ. Κρίστοφερ, επισημαίνοντας πως “Τουρκία και Ερντογάν θέλουν να εξάγουν Ισλάμ σε ολόκληρη την Ευρώπη. Και η πρώτη τους δοκιμή είναι στην Κύπρο. Αν επιτρέψουμε την κατεχόμενη περιοχή της Κύπρου να γίνει το πρώτο ισλαμικό κράτος, τότε κινδυνεύει ολόκληρη η Ευρώπη”. Κατέληξε δε λέγοντας πως ο αγώνας δεν σταματά και το όνειρο για μια ελεύθερη Κύπρο δεν θα πεθάνει.

Ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στη Νέα Υόρκη, Κωνσταντίνος Κούτρας, τόνισε πως η 20η Ιουλίου είναι “ημέρα χρέους για όλους μας και ημέρα μνήμης για την μεγαλύτερη εθνική τραγωδία στη νεότερη Ελληνική ιστορία”, καθώς και “μια μέρα υπόμνησης για όλους μας ότι το Κυπριακό είναι πρωτίστως θέμα παράνομης εισβολής και κατοχής ανεξάρτητου και κυρίαρχου κράτους, μέλους των Ηνωμένων Εθνών και της ΕΕ και της Ευρωζώνης”.

“Δεν πρέπει να λησμονούμε και οφείλουμε να καθιστούμε σε όλους σαφές ότι είναι αδιανόητο και συνιστά μια απέραντη υποκρισία όλου του πολιτισμένου κόσμου η Κύπρος να τελεί υπό στρατιωτική κατοχή”, επισήμανε ο κ. Κούτρας και πρόσθεσε “δεν πρέπει να λησμονούμε ότι ο εθνικός κορμός υπέστη βαρύτατα πλήγματα οσάκις παρατηρήθηκε σύμπτωση της υποχώρησης των στηριγμάτων της δημοκρατίας και της διχόνοιας και του διχασμού. Μέσω της πρόταξης ολέθριων μεθόδων για το προσωπικό και το κομματικό όφελος έναντι του κοινού και δημοσίου συμφέροντος”.

Ο Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Κύπρου στον ΟΗΕ, πρέσβης Κορνήλιος Κορνηλίου, ευχαρίστησε την Κυπριακή Ομοσπονδία και την ΠΣΕΚΑ και όλες τις οργανώσεις που κρατούν ζωντανές τις μνήμες του 1974, καθώς και τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο “για τη συνεχή στήριξη στους αγώνες του Κυπριακού Ελληνισμού, μια στήριξη η οποία αντανακλάται όχι μόνο στην παρουσία του σε όλες αυτές τις εκδηλώσεις που αφορούν την Κύπρο αλλά και σε δηλώσεις, ομιλίες, πάντα μας έχει στη σκέψη του”.

“Χωρίς βεβαίως τη στήριξη της Ελλάδος η Κύπρος δεν θα βρισκόταν στο σημείο που βρίσκεται σήμερα. Και μπορεί να είναι ακόμα διχοτομημένο το νησί αλλά με την αμέριστη στήριξη του απανταχού Ελληνισμού, της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Ελληνικού λαού, η Κύπρος μπορεί να ελπίζει”, τόνισε ο κ. Κορνηλίου.

“Το 1974 ήμουν 11 χρονών έπαιζα ανέμελα με τα αδέλφια μου στην αυλή του σπιτιού μου και από τότε παρήλθαν 44 χρόνια, το σπίτι μου είναι 800 μέτρα από τις ελεύθερες περιοχές της Κύπρου στη Λευκωσία. Και έκτοτε δεν μπορώ να πάω στο σπίτι που γεννήθηκα. Όμως δεν πρέπει να ξεχνούμε ένα πράγμα, μπορεί να έχουν παρέλθει 44 χρόνια αλλά το διεθνές δίκαιο δεν παραγράφεται. Είναι ένα πρόβλημα εισβολής και κατοχής, υπάρχει σωρεία ψηφισμάτων του συμβουλίου ασφαλείας και της γενικής συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, υπάρχουν αποφάσεις της ΕΕ και η Κυπριακή Δημοκρατία είναι σήμερα πλήρες κράτος – μέλος όχι μόνο των Ηνωμένων Εθνών αλλά και της ΕΕ”, ανέφερε.

–