Νέα Υόρκη.- Της Ρεβέκκας Παπαδοπούλου

Φωτογραφία: Δημήτρης Πανάγος

Με ιδιαίτερη λαμπρότητα τιμήθηκε το Σάββατο η εθνική επέτειος της 28ης Οκτωβρίου 1940 στην Ουάσιγκτον. Η επίσημη Δοξολογία εψάλη στον Καθεδρικό Ναό της Του Θεού Σοφίας, προεξάρχοντος του Αρχιεπισκόπου Γέροντος Αμερικής κ. Δημητρίου, μετά το τέλος της Αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας επί τη εορτή της Αγίας Σκέπης της Υπεραγίας Θεοτόκου.

Συλλειτούργησαν ο Επίσκοπος Ζήλων Σεβαστιανός, Αρχιγραμματέας της Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου Αμερικής, ο π. Χριστόφορος Μητρόπουλος, πρόεδρος του Ελληνικού Κολλεγίου και της Θεολογικής Σχολής του Τιμίου Σταυρού στη Βοστώνη, ο ιερατικώς προϊστάμενος της κοινότητας π. Στήβεν Ζώρζος, ο ιερέας Δημήτριος Λη, καθώς και άλλοι ιερείς από την περιοχή.

“Αποτελεί ιδιαίτερη ευλογία για μας το γεγονός ότι 70 τόσα χρόνια μετά από το μεγάλο ΟΧΙ του 1940, στον Καθεδρικό αυτό Ναό της πρωτεύουσας των Ηνωμένων Πολιτειών, γιορτάζουμε τη μεγάλη γιορτή της Αγίας Σκέπης της Υπεραγίας Θεοτόκου επί τη αναμνήσει της μεγάλης νίκης και σωτηρίας του λαού μας το 1940”, επισήμανε ο Αρχιεπίσκοπος και μοιράστηκε με το εκκλησίασμα προσωπικές του μνήμες από την 28η Οκτωβρίου του ’40 στη Θεσσαλονίκη όταν τους ξύπνησε ο ήχος των σειρήνων.

“Είδα τον πατέρα μου ο οποίος ήταν έφεδρος ανθυπολοχαγός του στρατού να εμφανίζεται με στρατιωτική στολή, ενώ ήταν πολίτης χρόνια. Του λέμε τι συμβαίνει; Λέει έχουμε πόλεμο και φεύγει. Ηταν ένας δύσκολος πόλεμος. Στη Θεσσαλονίκη που ζούσαμε την εποχή εκείνη, τη δεύτερη -τρίτη μέρα είχαμε αμέσως επιδρομή αεροπορική και ακούσαμε το συριγμό και το φοβερό κύμα των βομβών που έπεφταν από τα αεροπλάνα και αισθανθήκαμε και καταλάβαμε τι σημαίνει ότι έχουμε πόλεμο. Ολοι οι άνδρες χάθηκαν για να παρουσιαστούν και να πάνε για το μέτωπο και η πόλη έμεινε με γυναίκες και παιδιά “, τόνισε ο Αρχιεπίσκοπος.

Και συνέχισε λέγοντας : ” Αλλά η Υπεραγία Θεοτόκος, η Αγία Σκέπη, ήταν μαζί μας. Ο λαός μας ήταν και είναι πάντοτε ένας ηρωικός λαός. Δεν είναι η πρώτη φορά που αντιμετώπισε κατακτητές. Και δεν πέρασε πολύς καιρός που ακούσαμε τις καμπάνες των εκκλησιών, κάποια μέρα αιφνιδίως. Τι ακριβώς συμβαίνει; Επεσε η Κορυτσά στα χέρια του Ελληνικού στρατού. Οχι απλώς δεν αφήσαμε το στρατό του Μουσολίνι να πατήσει το ελληνικό έδαφος, όχι απλά τον απωθήσαμε, αλλά αρχίσαμε και τις κατακτήσεις, το Αργυρόκαστρο, η Χειμάρρα, η Πρεμετή, το Τεπελένι”.

Ο Αρχιεπίσκοπος αναφέρθηκε και στην αρχή της περιπέτειας για την Ελλάδα με τη βύθιση του καταδρομικού “Ελλη” στο λιμάνι της Τήνου, περίπου δύο μήνες πριν, ανήμερα τον Δεκαπενταύγουστο, λέγοντας με νόημα πως “η Παναγία δεν το άφησε αυτό έτσι και όταν κηρύχθηκε ο πόλεμος έδωσε τη νίκη στον Ελληνικό στρατό και έδειξε ότι το άδικο και η βία δεν μπορούν να επικρατήσουν έναντι της δικαιοσύνης, της αλήθειας και της ελευθερίας”.

Ιδιαίτερη αναφορά έκανε και στην Κύπρο, λέγοντας πως “εμείς ζήσαμε το 1940, ζήσαμε εν συνεχεία τη νίκη αλλά ζήσαμε και την Κατοχή. Αλλά η κατοχή η δική μας τελείωσε. Υπάρχει όμως ένα ζωντανό και σπουδαίο κομμάτι του Ελληνισμού το οποίο ζει κατά το 1/3 του εδάφους του υπό κατοχή”.

Στο χαιρετισμό του ο Πρέσβης της Ελλάδος Θεοχάρης Λαλάκος επισήμανε -μεταξύ άλλων- πως δεν είναι τυχαίο που και οι δύο εθνικές μας επέτειοι είναι διπλές γιορτές, τονίζοντας πως “η ενότητα του Εθνους μας και της Εκκλησίας μας είναι αυτή που επιτρέπει στον Ελληνισμό να μεγαλουργεί και να έχει μια απήχηση και αποτελέσματα μεγαλύτερα από την αριθμητική του δύναμη”.

Από την πλευρά του ο Πρόξενος της Κύπρου, Κωνσταντίνος Πολυκάρπου υπογράμμισε τα δύο μεγάλα μηνύματα της ημέρας που δεν είναι άλλα από την ενότητα του λαού ανεξάρτητα από πολιτικές και άλλες πεποιθήσεις και την ενότητα μεταξύ των δύο χωρών μας, Κύπρου και Ελλάδος, η οποία είναι, όπως είπε, πάρα πολύ σημαντική.

Παρέστησαν επίσης οι Ακόλουθοι Αμυνας, Πολεμικού Ναυτικού και Αεροπορίας της Ελλάδος, καθώς και μέλη των διπλωματικών αποστολών Ελλάδος και Κύπρου.