Κύριο άρθρο της

“Greek News”

Κάθε χρόνο, στο πρωτοχρονιάτικο φύλλο της χρονιάς, μαζί με τον απολογισμό του έτους που πέρασε, κάνουμε και κάποιες εκτιμήσεις για το εγγύς ή και το απώτερο μέλλον. Συνήθως πέφτουμε μέσα. Όχι επειδή έχουμε μαντικές ικανότητες, αλλά επειδή γνωρίζουμε καλά την κοινότητά μας και τους θεσμούς της και λέμε την αλήθεια. (Η ανασκόπηση των ομογενειακών γεγονότων εδώ

Σε πολλά μέτωπα χάνουμε έδαφος – όπως αυτό της αφομοίωσης – ενώ σε άλλα είχαμε επιτυχίες, όπως στα εθνικά θέματα και στην έναρξη εφαρμογής του νόμου για την Ανατολική Μεσόγειο και κάποιων κυρώσεων σε βάρος της Τουρκίας.

Οι εννιά μήνες της πανδημίας αποτέλεσαν μεγάλη δοκιμασία για τον καθένα προσωπικά, ήταν όμως και ένα ισχυρό τεστ αντοχής για τους θεσμούς και τους οργανισμούς μας. Κάποιοι προσαρμόστηκαν και άντεξαν τη δοκιμασία, ορισμένοι μάλιστα ξεδίπλωσαν νέες δραστηριότητες και ενδιαφέροντα. Άλλοι πάλι βούλιαξαν περισσότερο στο τέλμα και τα επόμενα χρόνια θα είναι κρίσιμα, είτε για την επιβίωσή τους, ή για την «έκδοση» του «πιστοποιητικού θανάτου» τους.

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΑΣ

Η Ιερά Αρχιεπισκοπή Αμερικής κατάφερε να προσαρμοστεί επιτυχώς στις συνθήκες της κοινωνικής αποστασιοποίησης. Εχοντας υψηλή τεχνογνωσία και αρκετούς πόρους και λαμβάνοντας σημαντική οικονομική ενίσχυση από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, πέρασε ταχύτατα στην επόμενη μέρα.

Οι λειτουργίες στις εκκλησίες μεταδίδονταν διαδικτυακά, δημιουργήθηκαν προγράμματα ερανικής ενίσχυσης, η επαρχιακή ιερά σύνοδος και η εκτελεστική επιτροπή του Αρχιεπισκοπικού Συμβουλίου συνεδρίαζαν κανονικά και ψηφιακά. Το ίδιο και το Αρχιεπισκοπικό Συμβούλιο, ενώ μεγάλος ήταν ο άθλος της διεξαγωγής του Κληρικολαϊκού Συνεδρίου τον Σεπτέμβριου. Να προσθέσουμε επίσης πολλές διαδικτυακές διαλέξεις και σεμινάρια, ομιλίες, μέχρι και συναυλίες. Σε αυτά να προσθέσουμε και τα εκπαιδευτικά σεμινάρια του Γραφείου Ελληνικής Παιδείας, σε συνεργασία με οργανισμούς των δασκάλων.

 Ωστόσο, παρότι η πανδημία δεν σταμάτησε την λειτουργία της, ο μεγαλύτερος θεσμός μας, η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία με την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αμερικής νοσεί. Υπάρχουν αξιόλογα άτομα, με διάθεση για προσφορά και τη δυνατότητα να το πράξουν. Και το κάνουν. Όμως η εικόνα θυμίζει ένα τραπέζι χαρτοπαιξίας, κόπου κάποιοι επιτήδειοι συνεννοούνται για να πάρουν τα λεφτά των «κορόιδων».

Ξέρουμε ότι η έκφραση θα ενοχλήσει πολλούς, ιδιαίτερα επειδή και τα «κορόιδα», αλλά και το κυριότερο οι επιτήδειοι έχουν ονόματα. Αλλά σκεφτείτε, πόσοι με αμφισβητούμενες δεξιότητες κατέχουν έμμισθες θέσεις στην Εκκλησία μας, δημιουργούν οργανισμούς, ταξιδεύουν τον κόσμο, διαχειρίζονται χρήματα, ξοδεύουν, χαρίζουν, συμψηφίζουν, αποφασίζουν για την τύχη θεσμών, χτίζουν και γκρεμίζουν κατά το δοκούν.

Απολαμβάνουν ατιμωρησίας όταν ανακαλύπτονται παρατράγουδα, ενώ είναι υπεράνω  θεσμών και κανόνων. Κι όταν κάποιοι αντιδράσουν τιμωρούνται. Κάποτε ο μακαριστός Μητροπολίτης Αγίου Φραγκίσκου Αντώνιος είπε τα πράγματα με το όνομά τους στον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο. «Δεν μπορείτε Παναγιώτατε να έχετε δύο Αρχιεπισκόπους στις ΗΠΑ». Το αποτέλεσμα ήταν να απομακρυνθεί ταπεινωμένος ο Σπυρίδων, να έλθει ο Δημήτριος που με το κύρος, τη σοφία και τη διπλωματία του κατόρθωσε να παραμείνει 20 χρόνια, αλλά κι αυτός μόλις πρόλαβε να γλυτώσει την ταπείνωση. Θα μπορούσε και ο Δημήτριος και η Επαρχιακή Σύνοδος να κρούσουν τον κώδωνα του κινδύνου στην εκλογή του Μητροπολίτη Σικάγου όταν παραβιάστηκε το καταστατικό κι η υπόσχεση του Πατριάρχη ότι θα τηρείται η σειρά του τριπρόσωπου. Δεν το τόλμησαν. Φτάσουμε στην εκλογή Ελπιδοφόρου να παραβιαστεί πλήρως το καταστατικό. Εξεδόθη ανακοίνωση της Εκτελεστικής Επιτροπής, αλλά όπως είχαμε προβλέψει, ουδείς είχε όρεξη να ξεκινήσει νέες διαμάχες. Κι όλοι αγκάλιασαν ορθώς τον καινούργιο Αρχιεπίσκοπο Ελπιδοφόρο.

Η απομάκρυνση του Μητροπολίτη Νέας Ιερσέης Ευάγγελου και η τιμωρία του Μητροπολίτη Βοστώνης Μεθοδίου, σε συνδυασμό με την κατάργηση του Καταστατικού Χάρτη της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής, έδειξε ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο θα χρησιμοποιεί του Κανόνες ως κανόνια και θα πυροβολεί όποιον αφελή μιλά για καταστατικές αρχές.

Πέραν των καταστατικών διεργασιών, η Αρχιεπισκοπή έχει να φέρει σε πέρας την ολοκλήρωση του εθνικού προσκυνήματος του Αγίου Νικολάου στο Σημείο Μηδέν. Είμαστε σίγουροι ότι οι κ.κ. Ντένης Μιελ και Μάικ Ψαρός θα φέρουν επάξια σε πέρας τις ευθύνες τους και στις 11 Σεπτεμβρίου 2011θα έχουμε τα θυρανοίξια του ναού.[

Το 2021, αν το επιτρέψουν οι συνθήκες και επιστρέψει ο κόσμος σε ομαλότερες συνθήκες με την υποχώρηση και τον έλεγχο της πανδημίας , αυτό θα έχει επιπτώσεις και στην εκκλησιαστική ζωή μας. Δύσκολο να πει κανείς αν απλά πατήσουμε ένα κουμπί και θα συνεχιστεί η προβολή του έργου. Πολύς κόσμος απέκτησε νέους τρόπους επικοινωνίας, νέα ενδιαφέροντα. Για κάποιους αυτό που στερήθηκαν αύξησε τον πόθο τους, ενώ άλλοι απλά άλλαξαν πορεία.

Η επιστροφή στην κανονικότητα θα αποτελέσει ένα ισχυρό τεστ για όλους.

O Αρχιεπίσκοπος

Παρά τον ενάμιση χρόνο της ποιμαντορίας του, επιφυλασσόμαστε να εκφέρουμε συνολική εκτίμηση για τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Ελπιδοφόρο. Εδειξε ηγετικά προσόντα όταν πορεύτηκε στο Μπρούκλιν σε εκδήλωση υπέρ των δικαιωμάτων των αφροαμερικανών, παρά τις αντιδράσεις συντηρητικών της κοινότητας. Ηταν θετική η θέση που εξέφρασε για την προστασία των πιστών από την πανδημία, με χωριστές λαβίδες κλπ. Την ίδια στιγμή ο ίδιος ουδέποτε κοινώνησε πιστούς χρησιμοποιώντας χωριστές λαβίδες. Χρησιμοποίησε μάσκες κατά το δοκούν και τους μήνες Μάρτιο – Απρίλιο οι χειροτονίες που τέλεσε είχαν ως αποτέλεσμα πολλά κρούσματα.

Κερδισμένοι και χαμένοι

Από μία απλή καταγραφή δραστηριοτήτων των οργανισμών, κερδισμένοι βγαίνουν οι επαγγελματικοί φορείς, με μέλη υψηλότερης μόρφωσης και ίσης κατανομής ηλικιών και χαμένοι οι εθνικοτοπικοί σύλλογοι και ομοσπονδίες, που είναι πιο γερασμένοι οργανισμοί. Ένας από αυτούς η Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης, η οποία βοηθούσης και της διοικητικής κρίσης, ούτε καν συνεδρίασε διαδικτυακά, πόσο μάλιστα να οργανώσει κάποια εκδήλωση.

Πέραν των εκκλησιών και κοινοτήτων, πολύ καλά τα πήγαν τα σχολεία. Αξιοποιώντας την εμπειρία και των δημοσίων σχολείων, κατόρθωσαν να συνεχίσουν τα μαθήματα, άλλοτε διαδικτυακά κι όταν οι συνθήκες το επέτρεπαν στις τάξεις, με υψηλά μέτρα προστασίας και ασφάλειας διδασκόντων και διδασκομένων.

Το Ελληνοαμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο ήταν μετά την Αρχιεπισκοπή Αμερικής ο οργανισμός με την μεγαλύτερη δραστηριότητα εν μέσω πανδημίας. Διοργάνωσε συζητήσεις και συμπόσια, μέχρι και εκδηλώσεις οινογευσίας. Το ίδιο και ο Ελληνικός Ιατρικός Σύλλογος Νέας Υόρκης, που όχι απλά διοργάνωσε διαδικτυακές συζητήσεις, αλλά και ένα δίκτυο παροχής βοήθειας σε ομογενείς που δεν εύρισκαν το γιατρό τους, αλλά και εγκλωβισμένους μετανάστες από την Ελλάδα.

Οι κυπριακοί οργανισμοί διοργάνωσαν διαδικτυακά και με μεγάλη επιτυχία το Συνέδριο της ΠΣΕΚΑ και της ΠΟΜΑΚ, εκδήλωση για την εισβολή και άλλες ενημερωτικές εκδηλώσεις, συμπεριλαμβανομένων συναυλιών της χορωδίας του Παγκυπρίου και εκδηλώσεων του Κυπρο-Αμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου και του Cyprus Children’s Fund.

Η Ελληνική Κινηματογραφική Εταιρεία με πρόεδρο το Τζίμι Ντι Μέτρο κατόρθωσε να συντηρήσει διαδικτυακά τις κυριακάτικες κινηματογραφικές προβολές.

Ο οργανισμός Hellenic Initiative αφού ξεκίνησε σειρά ενημερωτικών εκδηλώσεων διοργάνωσε επιτυχώς το ετήσιο γκαλά του και κατόρθωσε να προσφέρει την βοήθεια σε επιχειρήσεις και ιδρύματα της Ελλάδας.

Η ΑΧΕΠΑ ξεδίπλωσε το δίκτυο αλληλεγγύης των οργανώσεών της, προσφέροντας σε εκατοντάδες σκοπούς σε ολόκληρη τη χώρα. Αλλά την ίδια στιγμή συνέχισε τη δραστηριότητά της στα εθνικά θέματα, πρωτοστατώντας στο εμπάργκο τουρκικών προϊόντων και των Τουρκικών Αερογραμμών.

Το Συμβούλιο Ελληνοαμερικανικής Ηγεσίας (HALC) ξεδίπλωσε μία απίστευτη διαφωτιστική εργασία με τακτικές συζητήσεις, podcast της ίδιας και συμμετοχή σε συνέδρια στην Ελλάδα.

Το Ελληνικό Γενικό Προξενείο της Βοστώνης, πέραν των βεβαρυμμένων προξενικών καθηκόντων, στήριξε πολλές εκδηλώσεις οργανισμών της περιοχές με αιχμή τη βοήθεια σε ελληνικές νεοφυείς επιχειρήσεις (start-ups).

Το Ελληνικό Γενικό Προξενείο Νέας Υόρκης άντεξε έναν απίστευτο φόρτο εργασίας από ελληνικής καταγωγής αμερικανούς οι οποίοι ζητούσαν να εκδώσουν ελληνικά διαβατήρια, αλλά και βεβαιώσεις για να ταξιδέψουν.

Μεμονωμένοι καλλιτέχνες της Ομογένειας και νεανικά σύνολα, που δραστηριοποιήθηκαν μέσω κοινωνικών δικτύων.

Πέραν των γερασμένων εθνικοτοπικών συλλόγων και οργανισμών, απογοήτευσαν μεγάλα ιδρύματα, όπως το Ίδρυμα Ωνάση, το οποίο ενώ είχε σημαντικό διαδικτυακό πρόγραμμα, το προέβαλε μόνο στην Ελλάδα, ξεκόβοντας τους παλαιούς δεσμούς του με την Ομογένεια των ΗΠΑ.

Το τι μέλλει γενέσθαι με την επιστροφή στην ομαλότητα είναι δύσκολο να προβλεφθεί. Είναι βέβαιο ότι σε μεγάλο βαθμό συνήθειες που αποκτήθηκαν αυτούς τους μήνες κι όσους άλλους θα χρειαστούν, δεν πρόκειται απλά να εγκαταλειφθούν. Το διαδίκτυο θα έχει έναν αναβαθμισμένο ρόλο στις επαφές, στις συνεδριάσεις και τις εκδηλώσεις μας. Οπότε, όσοι απλά κατέβασαν το διακόπτη σταματώντας τις δραστηριότητες στη διάρκεια της πανδημίας, καλό είναι να ετοιμαστούν – έστω και κατόπιν εορτής – για τη νέα περίοδο που θα έλθει. Αλλιώς θα κατεβάσουν οριστικά τα ρολά.

Μία ευκαιρία που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί είναι ο εορτασμός των 200 χρόνων από την κήρυξη της Επανάστασης του 1821, ή η επέτειος της Μάχης των Θερμοπυλών και της Ναυμαχίας της Σαλαμίνας. Ωστόσο ελάχιστα έχουν γίνει από την Αθήνα για συντονισμό με την Ομογένεια κι ο μόνος οργανισμός που έχει ασχοληθεί είναι ο EMBCA του Ηλία Κάτσου.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗ

Μεγάλη απώλεια για την Ομογένεια η ήττα της Αραβέλλας Σιμωτά στην Αστόρια. Ήταν ικανότατη και καλή ελληνίδα. Η εκλογή της Νικόλα Μαλλιωτάκη στη Βουλή είναι σημαντική νίκη, αρκεί να θυμάται από πού κατάγεται. Τα επικοινωνιακά παιγνίδια να στέλνει ανακοινώσεις για τα εθνικά θέματα μόνο στα ελληνικά μέσα, δεν ήταν καλό σημάδι. Πρέπει να δείξει ειλικρινές ενδιαφέρον γιατί η εμμονή της στο αναδεχθεί ο νέος Μακάρθι του Κογκρέσο και η σταυροφορία της κατά του «σοσιαλισμού», ελάχιστα ενδιαφέρουν την κοινότητα.

Ο φόνος του ομογενή Γιώργου Ζαπάντη από αστυνομικούς στην αυλή του σπιτιού του στο Γουάιτστον και η αδράνεια των πολιτικών μας, παρότι συνέβη την ίδια περίοδο της δολοφονίας του Τζορτζ Φλόιντ, είναι φαινόμενο που πρέπει να μας απασχολήσει ως κοινότητα. Δεν έχουμε αίσθημα αλληλεγγύης απέναντι στους δικούς μας ανθρώπους.

ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Οι επιτυχίες που σημειώθηκαν τον τελευταίο χρόνο στα εθνικά θέματα στην Ουάσιγκτον, με την νομοθέτηση του Νόμου για την Ανατολική Μεσόγειο και την επιβολή κυρώσεων CAATSA στην Τουρκία, παρότι ούτε έδιωξαν τους Τούρκους από την Κύπρο, ούτε σταμάτησαν τις απειλές της Τουρκίας σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου, είναι μεγάλες νίκες και αποτέλεσμα των όσων χτίσαμε σε συνεργασία με φίλους στο Κογκρέσο και τον Αμερικανο-εβραϊκό λόμπι. Η Τουρκία έχει πλέον «σταμπαριστεί» ως όχι και τόσο φίλος των ΗΠΑ, αφού τις επιβάλλονται κυρώσεις που σχεδιάστηκαν για τους εχθρούς της Αμερικής. Η νέα στρατηγική των ΗΠΑ για την Ανατολική Μεσόγειο έχει αρχίσει σιγά-σιγά να χαράσσεται και σ’ αυτή βρίσκονται χώρες όπως η Ελλάδα, η Κύπρος και το Ισραήλ, ενώ ανοίγονται προοπτικές για την Αίγυπτο, την Ιορδανία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Δεν εξαιρείται η Τουρκία, αλλά και δεν μνημονεύεται.

Οι οργανισμοί μας στην Ουάσιγκτον, σε συνεργασία με τις κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Κύπρου, δεν θα πρέπει να χρονοτριβήσουν. Το ότι ο νέος πρόεδρος Τζο Μπάιντεν είναι φίλος της Ελλάδας, της Κύπρου και της Ελληνοαμερικανικής Κοινότητας, δεν θα πρέπει να μας καθησυχάσει. Υπάρχουν στελέχη της γραφειοκρατίας του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και του Πενταγώνου τα οποία στο παρελθόν διακρίθηκαν σε διευκολύνσεις προς την Τουρκία και το λόμπι της, αλλά και think tanks τα οποία δελεάζονται από τον πακτωλό χρημάτων που προσφέρει Τουρκία και Αζερμπαϊτζάν. Χρειάζεται στρατηγική, ενότητα και συντονισμός. Αυτά θα αποτελούν και τον μεγαλύτερο φόρο τιμής στον Γερουσιαστή Πολ Σαρμπάνη, που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή.

Κλείνουμε με μία εισήγηση προς την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αμερικής: Οι Γερουσιαστές του Ελληνισμού» έχουν νόημα αν πρόκειται για άτομα που θα λειτουργούν ως γέφυρα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής με τις μεγάλες οργανώσεις της Ελληνοαμερικανικής Κοινότητας και τους μη εκκλησιαστικούς θεσμούς της. Αυτό που παρουσιάστηκε και όπως παρουσιάστηκε, δεν μας πείθει. Ιδίως όταν ο λαλίστατος Αρχιεπίσκοπος Ελπιδοφόρος που δημοσιοποιεί τις περισσότερες ομιλίες του στην ιστοσελίδα της Αρχιεπισκοπής ή στα κοινωνικά δίκτυα, δεν μπήκε σε κόπο να δώσει μεγαλύτερη ενημέρωση γι’ αυτόν τον θεσμό.