Toυ Ρήγα Καππάτου
Όταν οι πολιτισμοί παρακμάζουν ή μεταλλάσσονται, συμβαίνουν περίεργα πράματα. Έτσι, ένας Αμερικανός και δύο Καναδοί προσκλήθηκαν στην Αμαλιάδα για να διοργανώσουν “ροντέο”, άκουσα προ ημερών στην τηλεόραση. Πρόκειται για το αμερικανογεννημένο σπορ δαμάσεως αλόγων που κύριος χώρος πρακτικής του είναι ο αμερικανικός Νότος, με πρώτο το Τέξας, πατρίδα του προέδρου Μπους.

Μέχρις εδώ όλα καλά, ας πουμε. Γιατί όχι πανηγύρια δαμασμού αλόγων και γιατί όχι από Αμερικανο-Καναδούς. Το πρόβλημα για τους κατοίκους της Αμαλειάδας είναι (ήταν) ότι οι δαμαστές μέθυσαν, και αντί επιβήτορες αλόγων αισθάνθηκαν “Ράμπος”. Άρπαξαν ένα νεαρό κάποιο όταν επέστρεφε από τη δουλειά του στο σπίτι, και τον έκαμαν λιώμα στο ξύλο. Ευτυχώς μπόρεσε να μπεί σ΄ ένα μαγαζί και γλίτωσε. Ο μαγαζάτορας τηλεφώνησε στην αστυνομία και οι “Ράμπος” συνελήφθηκαν. Δεν παρακολούθησα τη συνέχεια.

Αυτό που μου ήρθε στο νου μόλις άκουσα τα καθέκαστα στην τηλεόραση ήταν: λίγο πιο κάτω από την Αμαλειάδα είναι η Αρχαία Ολυμπία. Εκεί, για κοντά χίλια διακόσια χρόνια συγκεντρώνονταν το Πανελλήνιο για να τιμήσει τους θεούς και να χειροκρτήσει τους άριστους. Αλλά και για έναν ακόμα λόγο: να σταματήσουν τις σφαγές και τους πολέμους από φόβο μην πάψουν, στο τέλος, να είναι άνθρωποι.

Μόνο μέσα στην Άλτιν (τον αφιερωμένο χώρο στον Δία, κάπου 200Χ200 μ.) και γύρω απ΄ αυτήν, υπήρχε ένα δάσος από 5.000 αγάλματα, γράφει ο Παυσανίας. Όλα αυτά τα ρήμαξε πρώτος ο Μέγας (;) Θεοδόσιος, το 393 μ.Χ., απαγορεύοντας και τους αγώνες. Ακολούθησε ο γιος του Αρκάδιος και ο γιος αυτουνού -πάλι Θεοδόσιος- ο Μικρός (sic). Αυτός γκρέμισε ό,τι απέμενε. Πάνω στα μεγαλειώδη ερείπια έχτισαν και κάποιο χαμοκκλήσι. Το έργο της καταστροφής σιγά-σιγά τελείωσε ο Αλφειός, σκεπάζοντάς τα όλα με λάσπη.

Πού η Άλτις λοιπόν και το πανηγύρι των αγώνων, και πού τα τεξανά “ροντέο” με τους μεθυσμένους ροντεΐστες να ξυλοφορτώνουν τους Έλληνες. Πού ο ναός του Διός με το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Θεού, έργο του Φιδία, και πού τα ασιατοφέρνοντα σημερινά φρονήματα των Ελλήνων.

Έχει ο καιρός γυρίσματα, λοιπόν. Και τί γυρίσματα, τα πάνω κάτω! Όλα έχουν έρθει τούμπα!