Μάθανε πως …
Λόγω μεγέθους και εθνικού παλμού, αλλά και δημοσιότητας που λαμβάνει στη γενέτειρα, η εθνική παρέλαση της Νέας Υόρκης πάντοτε έλκει πολιτικούς εξ Ελλάδας, οι οποίοι ευκαιρίας δοθείσης, αξιοποιούν τις τοπικές επαφές τους και μας έρχονται κάθε χρόνο συνδυάζοντας το τερπνόν μετά του ωφελίμου. Βγάζουν λόγους δεκάρικους – οι περισσότεροι – κάνουν και τις γνωριμίες τους με πολιτικούς που έρχονται στην παρέλαση, βρίσκουν και κανένα γνωστό που θα τους υποστηρίξει στις εκλογές, κι ορισμένοι μάλιστα φτάνουν μέχρι του σημείου να μαζεύουν και κανένα δολαριάκι για τις προεκλογικές τους εκστρατείες, από τα fundraisers.
Πρώτος διδάξας ήταν ο βουλευτής Θεσσαλονίκης, Σωτήρης Κούβελας. Από κοντά κι ο Γιώργος Καρατζαφέρης όσο ήταν στη ΝΔ. Ο κ. Παπαθεμελής όταν ήταν στο ΠΑΣΟΚ, ο επίτιμος πρόεδρος της ΝΔ Κωνσταντίνος Μητσοτάκης κ.α
Ολοι αυτοί ασφαλώς πέραν της διακομματικής αντιπροσωπείας που ορίζει το προεδρείο της Βουλής των Ελλήνων, που συνήθως απαρτίζεται από μέλη της μικτής διακομματικής επιτροπής.
ΚΑΡ.ΦΙ.

Προσκλήσεις

Κι ενώ καλό είναι να βλέπουμε αντιπροσώπους της γενέτειρας, αυτή η πληθώρα των παρουσιών στην διάρκεια των εκδηλώσεων της εθνικής παρέλασης καταντά κουραστική και ενίοτε πολυδάπανη. Ναι μεν έρχονται με έξοδα δικά τους, ή της Βουλής, όμως, μη νομίζετε ότι δεν κοστίζουν και στο ταμείο της παρέλασης. Ιδίως οι συνοδευόμενοι από κουστωδίες.

Αν αναρωτιέστε πως έρχονται, δεν θα εκπλαγείτε αν σας πω ότι σ’ αυτούς τους «εκλεκτούς» στέλνονται προσκλήσεις από φιλαράκια τους με διοικητικές θέσεις στην Ελληνική Ομοσπονδία. Κι αναρωτιέμαι, ποιός θα πληρώσει το μάρμαρο γι’ αυτούς στις διάφορες εκδηλώσεις, που θα είναι πρώτη γραμμή πίστα. Πάλι η ομοσπονδία;

Δεκαράκι – δεκαράκι μαζεύουμε τα λεφτά για την παρέλαση! Αντε! Αφού τους καλέσαμε ας κοπιάσουν. Να πληρώσουμε όμως και τη λυπητερή;

ΚΑΡ.ΦΙ.

Παράπονο και συγχαρητήρια

Ενα παράπονο από διπλωμάτη και πολλά συγχαρητήρια από δασκάλους έλαβε το σχόλιό μας για τα αγγλικά (και όχι μόνο) του συντονιστή παιδείας στο γενικό προξενείο της Ελλάδας, Γιώργου Βληκίδη. Το διπλωματικό παράπονο το αναμέναμε – συναδελφική αλληλεγγύη γαρ – ωστόσο καλό είναι η ποιότητα στελέχωσης των διπλωματικών μας υπηρεσιών να αντιμετωπίζεται άνευ φόβου και πάθους.

Τα συγχαρητήρια των δασκάλων ήταν όντως ενθαρρυντικά, αφού κάποτε πράγματα που θεωρούνται κοινά μυστικά να δημοσιοποιούνται. Κι αν κάποιοι αρμόδιοι στο υπουργείο Παιδείας της Ελλάδας έχουν λίγη τσίπα, θα πρέπει να δουν τη βαθμολογία που δόθηκε στα αγγλικά, όταν εξετάστηκε ο εν λόγω υπάλληλος, πριν έλθει στην Αμερική. Οχι και άριστα 9 (στα 10)!

Βεβαίως το σχόλιο δεν είχε προσωπικό χαρακτήρα. Ελάχιστες είναι οι φορές που επικρίναμε δημόσιο υπάλληλο, γιατί καταλαβαίνουμε τη μειονεκτική θέση που βρίσκεται έναντι του Τύπου. Μάλιστα πολλάκις έχουμε αναφερθεί σε δραστηριότητες του κ. Βληκίδη, χωρίς καμία προκατάληψη. Απλά όταν υπάρχει κάτι τόσο στραβό, δεν μπορούμε και δεν έχουμε δικαίωμα να το αποσιωπούμε..

ΚΑΡ.ΦΙ.

Διάφορες απαντήσεις

Η στήλη έλαβε διάφορες απαντήσεις για σχόλια που κάναμε, ωστόσο λόγω πληθώρα χώρα θα δημοσιευθούν αργότερα. Η πολυσέλιδη επιστολή του κ. Σταθάκου, σε απάντηση των σχολίων μας και του δημοσιεύματος της εφημερίδας, δυστυχώς λόγω μεγέθους (πάνω από 1.300 λέξεις) δεν θα δημοσιευθεί.

Την επιστολή του διευθυντή του Εμπορικού Γραφείου της Ελλάδας, Σπύρου Αμπατζόπουλου, θα δημοσιεύσουμε στο επόμενο φύλλο, μαζί με σχόλια. Ωστόσο, επειδή μας είχε πει προφορικώς ότι εστάλησαν επιστολές και για την έκθεση Hermes Expo προς επιχειρηματίες, οφείλουμε να μεταφέρουμε στους αναγνώστες μας ότι ο ιδρυτής του «Ερμή» Παύλος Κοτρώτσιος διαψεύδει πως έχουν σταλεί τέτοιες επιστολές.

ΚΑΡ.ΦΙ.

MAT και Ντομάτ!

Στο σκάκι όσοι “πολεμούν”…..σκοπό έχουν το ΜΑΤ..!
Και όσοι διαδηλώνουνε…….τους περιμένουν ΜΑΤ !
Μέχρι που κάποιο γέροντα ….τον στείλανε στο ΚΑΤ
κεφάλι …μύτες ανοιχτές…. τον κάνανε …….. ΣΑΚΑΤ..!
Οι συνταξιούχοι βγήκανε στους δρόμους με ΠΛΑΚΑΤ
«Η σύνταξη δεν μας αρκεί…………. ούτε και για ΠΑΤΑΤ !
Στα ύψη πάει το ψωμί……..άπιαστη κι’η ΝΤΟΜΑΤ» !
Τους απαντά η κυβέρνηση …. κλείνοντας και το ΜΑΤ !
«Για σας εμείς πασχίζουμε …..και στείλαμε τα ΜΑΤ.
Διότι αρνί μισό κιλό …..αν φάτε τρεις ΝΟΜΑΤ
καλό για την υγεία σας………..να μη γενείτε FAT.
Κι’ αν ειν’ τα νοίκια ακριβά ….να βρείτε ένα ΔΩΜΑΤ
ο ένας παν’στον άλλονε……..να είστε εφτά ΝΟΜΑΤ
για να γλιτώστε θέρμανση… να δει κι’ η ΓΙΟΥΡΟΣΤΑΤ
το οικονομο-συγύρισμα………..πως βάλαμε ΓΙΝΑΤ» !
Κι’ οι συνταξιούχοι απαντούν ….του ΙΚΑ και του ΝΑΤ !
«Όταν θα γίνουν εκλογές………..θα πιάσετε τον ΠΑΤ»

Αριστοφάνης Jr

Δημοκρατία α λα …Ιράκ

Η τραγωδία του Ιράκ βαθαίνει, περιπλέκεται, πολλαπλασιάζεται. Οι εκατόμβες των νεκρών είναι φαινόμενο καθημερινό που διαρκεί κιόλας τρία χρόνια. Οι διαμελισμένοι άμαχοι αποτελούν τόσο κοινό τόπο στην οθόνη της τηλεόρασης, ώστε κανένας πια δεν εκπλήσσεται όποιοι κι αν είναι οι αριθμοί, όποια κι αν είναι τα θύματα: γυναίκες, παιδιά, άρρωστοι ή τραυματίες από άλλες εκρήξεις.

Το τραγικό ή η ειρωνεία της όλης υπόθεσης είναι ότι ο πρώην δικτάτορας του Ιράκ βρίσκεται στο δικαστήριο για την εκτέλεση κάποιων εκατόν σαράντα αντιφρονούντων, λέει. Μα θα μου πείτε, αυτοί δεν είχαν ψυχή; Σύμφωνοι, αλλά είναι δυνατό στο όνομα του δικαίου αυτών των εκατόν σαράντα αδικοσκοτωμένων να έχουμε κιόλας δεκάδες χιλιάδες θύματα, συν οι ακρωτηριασμένοι, συν τα κατερτραμμένα σπίτια, συνοικίες, χωριά, πόλεις, των οποίων δεν υπάρχει τελειωμός; Αλήθεια, με αυτήν τη λογική, γιατί δεν τιμωρήθηκε και ο στρατηγός Φράνκο που, στην κυριολεξία, ξεκλήρισε την Ισπανία;

Και να σκεφτεί κανείς ότι η τραγωδία του Ιράκ, όλο αυτό το απέραντο πένθος, μας λένε, έγινε στο όνομα της άμοιρης της δημοκρατίας. Είναι να τραβάς τα μαλλιά σου.

Ρ.Κ.

Δημοκρατίες και “δημοκρατίες”

Ενώ λοιπόν στο όνομα της δημοκρατίας κοντεύει να μη μείνει πέτρα σε άλλη πέτρα στο Ιράκ, οι Παλεστίνιοι φήφισαν δημοκρατικά κι έβγαλαν τους ακραίους συμπατριώτες τους στην αρχή. Έπρεπε, όμως, λέει, να βγάλουν τους αντίθετους! Και απειλούν να τους κόψουν κάποια επιδόματα ή δάνεια που τους δίνανε για να μην ψοφήσουν ομαδόν και όρθιοι. Παράλληλα σπεύδουν οι Ευρωπαίοι με κάποια ποσά για να σώσουν την κατάσταση. Χωρίς να αγνοούμε το περίπλοκο της υπόθεσης σε ό,τι αφορά αυτούς, η ψηφοφορία είναι ψηφοφορία. Γι αυτό λέμε πως υπάρχουν δημοκρατίες και “δημοκρατίες”. Παλιά υπήρχαν και “δημοκρατίες της μπανάνας”. Μήπως επιδιώκεται η αναβίωσή τους; Εσείς τί λέτε;

Ρ.Κ.